พระพรหมบัณฑิต (ประยูร ธมฺมจิตฺโต)
คำนำหน้าชื่อ	พระเดชพระคุณ
ส่วนบุคคล
เกิด	17 กันยายน พ.ศ. 2498 (67 ปี)
นิกาย	มหานิกาย
การศึกษา	น.ธ.เอก, ป.ธ. ๙ (นาคหลวง), พธ.บ. (เกียรตินิยมอันดับ 1), M.A., M.Phil., Dip.in French, Ph.D (Philosophy)
ตำแหน่งชั้นสูง
ที่อยู่	วัดประยุรวงศาวาสวรวิหาร กรุงเทพมหานคร
อุปสมบท	4 กรกฎาคม พ.ศ. 2519
พรรษา	46 พรรษา
ตำแหน่ง	เจ้าอาวาสวัดประยุรวงศาวาสวรวิหาร, กรรมการมหาเถรสมาคม, อุปนายกสภามหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย, ประธานกรรมการเผยแผ่พระพุทธศาสนาแห่งชาติ ,อาจารย์ประจำหลักสูตรปริญญาพุทธศาสตรมหาบัณฑิต สาขาสันติศึกษา มหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย

ศาสตราจารย์,ดร. พระพรหมบัณฑิต นามเดิม ประยูร นามสกุล มีฤกษ์ ฉายา ธมฺมจิตฺโต เป็นพระราชาคณะเจ้าคณะรองชั้นหิรัญบัฏ ปัจจุบันดำรงตำแหน่งเจ้าอาวาสวัดประยุรวงศาวาสวรวิหาร, กรรมการมหาเถรสมาคม, อุปนายกสภามหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย, ประธานกรรมการเผยแผ่พระพุทธศาสนาแห่งชาติ, อาจารย์ประจำหลักสูตรปริญญาพุทธศาสตรมหาบัณฑิต สาขาสันติศึกษา มหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย

พระพรหมบัณฑิต เป็นพระนักวิชาการ นักบริหาร นักการศึกษา นักเทศน์และนักเขียน ผู้มีผลงานมากมายทั้งในภาษาไทยและภาษาอังกฤษ เป็นพระสงฆ์ไทยรูปแรกที่ดำรงตำแหน่งศาสตราจารย์ในมหาวิทยาลัย ได้รับรางวัลและดุษฎีบัณฑิตกิตติมศักดิ์จากหลายสถาบัน และเป็นราชบัณฑิตกิตติมศักดิ์ สาขาปรัชญา ในฐานะเจ้าอาวาสวัดประยุรวงศาวาสได้บูรณปฏิสังขรณ์พระบรมธาตุมหาเจดีย์ของวัดจนได้รับรางวัลยอดเยี่ยม อันดับ 1 ด้านการอนุรักษ์มรดกทางวัฒนธรรรมจากองค์การยูเนสโก เป็นอธิการบดีมหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย 5 สมัยได้ก่อสร้างสำนักงานใหญ่ของมหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย ที่อำเภอวังน้อย จังหวัดพระนครศรีอยุธยา เป็นประธานผู้ก่อตั้งสมาคมมหาวิทยาลัยพระพุทธศาสนานานาชาติและประธานผู้ก่อตั้งสภาสากลวันวิสาขบูชาโลกที่ได้รับฐานะเป็นองค์กรที่ปรึกษาพิเศษขององค์การสหประชาชาติ

ประวัติ

พระพรหมบัณฑิต เดิมชื่อ ประยูร มีฤกษ์ เกิดเมื่อวันที่ 17 เดือนกันยายน พ.ศ. 2498 ณ ตำบลโพธิ์พระยา อำเภอเมืองสุพรรณบุรี จังหวัดสุพรรณบุรี บรรพชาเป็นสามเณรเมื่ออายุ 11 ปี ต่อมาในปี พ.ศ. 2519 ท่านสำเร็จการศึกษาขั้นสูงสุดในด้านบาลีศึกษาของประเทศไทย คือสอบได้เปรียญธรรม 9 ประโยค ขณะเป็นสามเณรและได้รับการอุปสมบทที่วัดพระศรีรัตนศาสดาราม ในพระบรมราชูปถัมภ์ของ พระบาทสมเด็จพระมหาภูมิพลอดุลยเดชมหาราช บรมนาถบพิตร ในฐานะนาคหลวง

โดยมีสมเด็จพระพุทธโฆษาจารย์ (ฟื้น ชุตินฺธโร) วัดสามพระยา เป็นพระอุปัชฌาย์ สมเด็จพระมหาธีราจารย์ (นิยม ฐานิสฺสโร) วัดชนะสงคราม ครั้งดำรงสมณศักดิ์ที่พระธรรมปิฎก เป็นพระกรรมวาจาจารย์ และสมเด็จพระมหารัชมังคลาจารย์ (ช่วง วรปุญฺโญ) วัดปากน้ำ ภาษีเจริญ ครั้งดำรงสมณศักดิ์ที่พระธรรมธีรราชมหามุนี เป็นพระอนุสาวนาจารย์

สองปีต่อมา ท่านได้รับปริญญาตรีพุทธศาสตรบัณฑิต สาขาปรัชญา เกียรตินิยมอันดับหนึ่ง จากมหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย หลังจากนั้น ท่านได้เข้าศึกษาต่อที่ ประเทศอินเดีย ได้รับประกาศนียบัตรภาษาฝรั่งเศส ปริญญาโทและปริญญาเอก สาขาปรัชญา วิทยานิพนธ์ในระดับปริญญาเอกของท่านซึ่งเขียนเป็นภาษาอังกฤษและได้รับการตีพิมพ์ในชื่อเรื่องว่า “อนัตตาในปรัชญาอัตถิภาวนิยมของซาตร์และในพุทธศาสนาดั้งเดิม” มีการพิมพ์ซ้ำหลายครั้ง

หลังจากที่จบปริญญาเอก ท่านได้เป็นอาจารย์ประจำที่มหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัยระยะหนึ่ง ในปี 2529 ท่านได้รับอนุมัติจากมหาเถรสมาคมให้ไปเป็นพระธรรมทูต ประจำวัดธัมมาราม ชิคาโก สหรัฐอเมริกา และกลับมารับตำแหน่งผู้อำนวยการกองวิชาการ และเป็นคณบดีบัณฑิตวิทยาลัยท่านแรก และได้รับแต่งตั้งเป็นอธิการบดีมหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัยจากสมเด็จพระสังฆราช เมื่อปี พ.ศ. 2540 และในปีถัดมาก็ได้รับแต่งตั้งให้เป็นเจ้าคณะภาค 2 รับผิดชอบเขตปกครองคณะสงฆ์จังหวัดพระนครศรีอยุธยา จังหวัดสระบุรี จังหวัดอ่างทอง

นอกจากงานปกครองคณะสงฆ์แล้ว ท่านยังเป็นพระภิกษุผู้ทรงคุณวุฒิด้านวิชาการของประเทศไทยรูปหนึ่ง ได้นิพนธ์หนังสือเกี่ยวกับพระพุทธศาสนาและปรัชญากว่า 60 เล่ม งานพิมพ์ต่าง ๆ ของท่านทั้งภาษาไทยและภาษาอังกฤษ รวมทั้งหนังสืออื่น ๆ เช่น ประวัติศาสตร์ปรัชญากรีก พุทธวิธีสร้างสันติภาพ จริยธรรมชาวพุทธ โลกทัศน์ของชาวพุทธ และ วันวิสาขบูชา วันสำคัญสากลของโลก

ท่านได้รับเชิญให้กล่าวบรรยายธรรมทั้งทางวิทยุและโทรทัศน์ และได้รับเชิญให้บรรยายธรรมเป็นประจำทุกปีทั่วประเทศและทั่วโลกตั้งแต่ 20 ปีที่แล้วมา ซึ่งรวมทั้งการบรรยายธรรมเป็นชุดต่อเนื่องในสหรัฐอเมริกา ในปี พ.ศ. 2537 เป็นผู้แทนของประเทศไทยเสนอบทความทางวิชาการ ในที่ประชุมใหญ่ขององค์การพุทธศาสนิกสัมพันธ์แห่งโลก ที่กรุงเทพมหานคร และในที่ประชุมสัมมนาผู้นำทางศาสนาที่จัดเนื่องในการประชุมใหญ่ขององค์การสหประชาชาติ ณ กรุงไคโร ประเทศอียิปต์

ในเดือนสิงหาคม พ.ศ. 2543 ท่านได้รับเชิญไปบรรยายเรื่อง “พุทธทัศนะสลายความขัดแย้ง” ในการประชุมสุดยอดผู้นำทางศาสนาและจิตวิญญาณเพื่อสันติภาพโลก ณ สหประชาชาติ นิวยอร์ก สหรัฐอเมริกา สามเดือนต่อมาท่านได้บรรยายพิเศษเรื่อง “การเผยแผ่พระพุทธศาสนาเพื่อสันติภาพของโลก” ในการประชุมสุดยอดผู้นำชาวพุทธเพื่อการเผยแผ่พระพุทธศาสนาแห่งโลกครั้งที่สอง ณ พุทธมณฑล จังหวัดนครปฐม ประเทศไทย

ในรอบ 10 ปีที่ผ่านมาท่านได้รับอาราธนาไปบรรยายธรรม และแสดงปาฐกถาเป็นภาษาอังกฤษจำนวนหลายครั้งในที่ประชุมนานาชาติในหลายประเทศทั่วโลก ซึ่งรวมทั้งสำนักงานใหญ่องค์การสหประชาชาติ

ด้วยการเป็นที่ยอมรับในงานบทความด้านวิชาการและการสละอุทิศตน เพื่อสังคมในการเผยแผ่พระพุทธศาสนาของท่าน พระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัวของประเทศไทยจึงพระราชทานตำแหน่งศาสตราจารย์สาขาปรัชญาแก่ท่าน ที่มหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย เมื่อวันที่ 16 ธันวาคม พ.ศ. 2546

ท่านได้เป็นประธานคณะกรรมการจัดงานในการประชุมสุดยอดผู้นำชาวพุทธเพื่อการเผยแผ่พระพุทธศาสนาแห่งโลก ครั้งที่สอง จัดขึ้นตั้งแต่วันที่ 9 – 11 พฤศจิกายน พ.ศ. 2543

นอกจากนี้ ท่านยังเป็นประธานคณะกรรมการจัดประชุมสภาผู้นำศาสนาแห่งโลก ณ พุทธมณฑล และศูนย์การประชุมสหประชาชาติ ระหว่างวันที่ 12 -14 มิถุนายน พ.ศ. 2545

สองปีต่อมา ท่านได้ทำหน้าที่เป็นประธานคณะกรรมการจัดงานการประชุมสภาผู้นำศาสนาแห่งโลก พร้อมกับการจัดการประชุมสุดยอดผู้นำเยาวชนเพื่อสันติภาพแห่งโลก ณ พุทธมณฑล ระหว่างวันที่ 24-29 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2547 และเป็นประธานคณะกรรมการจัดงาน การประชุมการทำงานร่วมกันชาวพุทธนานาชาติ ครั้งที่หนึ่ง หัวข้อ “เอกภาพและความร่วมมือของชาวพุทธ” ณ พุทธมณฑล และศูนย์การประชุมสหประชาชาติ กรุงเทพมหานคร ระหว่างวันที่ 16-20 กรกฎาคม พ.ศ. 2547 และจากนั้นเป็นต้นมาก็เป็นแกนหลัก และประธานการจัดงานเฉลิมฉลองวันวิสาขบูชา วันสำคัญสากลของโลกที่ประเทศไทย และเป็นประธานคณะกรรมการการจัดงานประชุมนานาชาติ วันวิสาขบูชา วันสำคัญสากลของโลก ครั้งที่สอง และครั้งที่สาม อย่างต่อเนื่องในปี พ.ศ. 2548 และ พ.ศ. 2549 ตามลำดับ

หลังจากการจัดประชุมวิสาขบูชา วันสำคัญสากลของโลกครั้งที่ 2 พ.ศ. 2548 ประมุขสงฆ์และผู้นำชาวพุทธทั่วโลกได้ลงนามในแถลงการณ์ร่วมรับรองให้พุทธมณฑลเป็นศูนย์กลางพระพุทธศาสนาของโลก

ท่านเป็นประธานคณะกรรมการการจัดงานการประชุมนานาชาติ ครั้งที่สี่ วันวิสาขบูชาวันสำคัญสากลของโลก ที่จัดขึ้นระหว่างวันที่ 26 -29 พฤษภาคม พ.ศ. 2550 ภายหลังการประชุมท่านได้รับเลือกเป็นนายกสมาคม

วันที่ 25 กุมภาพันธ์ 2564 ที่ประชุมสภามหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย แต่งตั้งให้พระพรหมบัณฑิต ผู้เคยดำรงตำแหน่งอธิการบดีมหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย เป็นอุปนายกสภามหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย^[1]

สมณศักดิ์

สมณศักดิ์ไทย

พระพรหมบัณฑิตได้รับโปรดเกล้าฯ พระราชทานสมณศักดิ์ตามลำดับ ดังนี้

• พ.ศ. 2519 เป็นเปรียญธรรม 9 ประโยค (ขณะเป็นสามเณร)
• 5 ธันวาคม พ.ศ. 2532 พระราชาคณะชั้นสามัญเปรียญที่ พระเมธีธรรมาภรณ์^[2]
• 5 ธันวาคม พ.ศ. 2539 เป็นพระราชาคณะชั้นราชที่ พระราชวรมุนี ตรีปิฎกบัณฑิต มหาคณิสสร บวรสังฆาราม คามวาสี^[3]
• 5 ธํนวาคม พ.ศ. 2543 เป็นพระราชาคณะชั้นเทพที่ พระเทพโสภณ วิมลปริยัติกิจ ตรีปิฎกบัณฑิต มหาคณิสสร บวรสังฆาราม คามวาสี^[4]
• 5 ธันวาคม พ.ศ. 2548 เป็นพระราชาคณะชั้นธรรมที่ พระธรรมโกศาจารย์ สุนทรญาณดิลก สาธกธรรมวิจิตร ตรีปิฎกบัณฑิต มหาคณิสสร บวรสังฆาราม คามวาสี'^[5]
• 5 ธันวาคม พ.ศ. 2555 ได้รับสถาปนาขึ้นเป็นพระราชาคณะเจ้าคณะรอง ชั้นหิรัญบัฏ ที่ พระพรหมบัณฑิต สิทธิวรธรรมประยุต วิสุทธิศีลาจารนิวิฐ ไพศาลวิเทศศาสนกิจดิลก ตรีปิฎกบัณฑิต มหาคณิสสร บวรสังฆาราม คามวาสี ^[6]

สมณศักดิ์ต่างประเทศ

• 21 มีนาคม พ.ศ. 2551 ได้รับสมณศักดิ์ที่ อัคคมหาสัทธัมมโชติกธชะ รัฐบาลและคณะสงฆ์แห่งประเทศพม่าได้ประกอบพิธีถวาย ณ มหาปาสาณคูหา
• 23 มีนาคม พ.ศ. 2559 ได้รับสมณศักดิ์ที่ อัครมหาบัณฑิต ที่กรุงเนปิดอร์ ประเทศพม่า^[7]

เครื่องราชอิสริยาภรณ์ต่างประเทศ

•  กัมพูชา : พ.ศ. 2560 - เครื่องราชอิสริยาภรณ์สหไมตรี ชั้นมหาสิริวัฒน์

เกียรติคุณที่ได้รับ

• พ.ศ. 2537 ได้รับรางวัลคนดีศรีสังคม จากสภาสังคมสงเคราะห์แห่งประเทศไทย
• พ.ศ. 2539 ได้รับรางวัลเสาเสมาธรรมจักร ด้านการเผยแผ่พระพุทธศาสนา
• พ.ศ. 2540 ได้รับ
• พ.ศ. 2541 ได้รับปริญญาดุษฎีบัณฑิตกิตติมศักดิ์ สาขาปรัชญาการศึกษา จากมหาวิทยาลัย ศรีนครินทรวิโรฒ
• พ.ศ. 2544 ได้รับปริญญาดุษฎีบัณฑิตกิตติมศักดิ์ สาขาปรัชญาและศาสนา จากมหาวิทยาลัย ธรรมศาสตร์
• พ.ศ. 2547 ได้รับปริญญาศาสนศาสตรดุษฎีบัณฑิตกิตติมศักดิ์ สาขาพระพุทธศาสนา จากมหาวิทยาลัยมหามกุฏราชวิทยาลัย
• พ.ศ. 2548 ได้รับปริญญาศิลปศาสตร์ดุษฎีบัณฑิตกิตติมศักดิ์ สาขาการบริหารองค์การจากมหาวิทยาลัยศรีปทุม
• พ.ศ. 2548 ได้รับรางวัลกิตติคุณเสมาคุณูปการ จากกระทรวงศึกษาธิการ
• พ.ศ. 2548 ได้รับเข็มกิตติคุณสถาบันพระปกเกล้า
• พ.ศ. 2548 ได้รับพระราชทาน สาขาศึกษาศาสตร์ ด้านการบริหารการศึกษา จากมูลนิธิศาสตราจารย์ หม่อมหลวงปิ่น มาลากุล ในพระราชูปถัมภ์สมเด็จพระเทพรัตนราชสุดาฯ สยามบรมราชกุมาร
• พ.ศ. 2550 ได้รับเกียรติบัตรศิษย์เก่าดีเด่นเกียรติคุณของมหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัยที่ได้บำเพ็ญประโยชน์แก่สังคม ประเทศชาติ พระพุทธศาสนา
• พ.ศ. 2551 สภาสถาบันเทคโนโลยีพระจอมเกล้าเจ้าคุณทหารลาดกระบัง ถวายปริญญาปรัชญาดุษฎีบัณฑิตกิตติมศักดิ์ (ภาษาอังกฤษ)
• พ.ศ. 2551 สภามหาวิทยาลัยวงษ์เชาวลิตกุล ถวายปริญญาศึกษาศาสตรดุษฎีบัณฑิตกิตติมศักดิ์
• พ.ศ. 2546 ได้รับโปรดเกล้าฯ แต่งตั้งให้ตำแหน่งศาสตราจารย์ สาขาวิชาปรัชญา มหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย ตั้งแต่วันที่ 16 ธันวาคม พ.ศ. 2546^[8]
• พ.ศ. 2552 ได้รับโปรดเกล้าฯ แต่งตั้งเป็นราชบัณฑิตกิตติมศักดิ์ ประเภทวิชาปรัชญา สาขาวิชาอัคฆวิทยา ตั้งแต่วันที่ 11 มีนาคม 2552^[9]

ผลงานที่ได้รับการตีพิมพ์เป็นหนังสือ

• พ.ศ. 2526 (1) เปรียบเทียบแนวคิดพุทธทาสกับซาตร์
• พ.ศ. 2530 (2) พระพุทธประวัติ
• พ.ศ. 2531 (3) Sarte's Existentialism and Early Buddhism
• พ.ศ. 2532 (4) A Buddhist Approach to Peace (5) ไตรลักษณ์ในชีวิตประจำวัน
• พ.ศ. 2533 (6) พุทธศาสนากับปรัชญา (7) ระเบียบการปกครองคณะสงฆ์ไทย (8) ปรัชญากรีก
• พ.ศ. 2534 (9) พัฒนาชีวิตด้วยแนวคิดเชิงคุณธรรม (10) พรใดก็ไร้ค่าถ้าไม่ทำ
• พ.ศ. 2535 (11) ด้วยความหวังและกำลังใจ (12) กรรม การเวียนว่ายตายเกิด (13) ธรรมานุสรณ์วีรชนประชาธิปไตย
• พ.ศ. 2536 (14) คุณธรรมสำหรับนักบริหาร (15) ทางแห่งความสำเร็จ (16) ปรัชญาแก้เซ็งและสร้างสุข (17) ทำความดีมีความสุข (18) ธรรมเพื่อชีวิตใหม่ (19) มองสังคมไทย
• พ.ศ. 2537 (20) ปรัชญากรีก บ่อเกิดภูมิปัญญาตะวันตก (21) ความรักในหน้าที่ (22) อภิธรรมาวตาร (ประธานคณะผู้ปริวรรต) (23) อยู่อย่างไรให้เป็นสุข (24) Buddhist Morality
• พ.ศ. 2538 (25) สุขภาพใจ (26) สติในชีวิตประจำวัน (27) วิมุตติมรรค (ประธานคณะผู้แปล) (28) สร้างฝันให้เป็นจริง (29) ธรรมะและการอนุรักษ์สิ่งแวดล้อม

(30) จรรยาบรรณของข้าราชการ (31) การควบคุมสัญชาตญาณ

• พ.ศ. 2539 (32) มธุรตฺถปกาสินี นาม มิลินฺทปญฺหฏีกา (ประธานปริวรรต) (33) การบำเพ็ญและสร้างสมบารมี (34) พระพุทธศาสนาในยุคโลกาภิวัตน์ (35) ธรรมมงคลแห่งชีวิต

(36) อนุทินธรรมะ : ธรรมะสำหรับ 365 วัน

• พ.ศ. 2540 (37) มณีแห่งปัญญา (38) ขอบฟ้าแห่งความรู้
• พ.ศ. 2541 (39) ปลุกปลอบใจในยามวิกฤต (40) วิทยาศาสตร์ในทรรศนะของพระพุทธศาสนา
• พ.ศ. 2542 (41) พระธรรมเทศนากัณฑ์พิเศษ (42) เพื่อน (43) การคณะสงฆ์กับ พ.ร.บ. การศึกษาแห่งชาติ
• พ.ศ. 2543 (44) จักรพรรดิธรรม (45) กระบวนการเรียนรู้ในพระพุทธศาสนา (46) A Buddhist Worldview (โลกทัศน์ของชาวพุทธ)
• พ.ศ. 2545 (47) กรอบความคิดในการจัดทำสาระการเรียนรู้พระพุทธศาสนาในหลักสูตรใหม่
• พ.ศ. 2546 (48) พุทธธรรมเพื่อการพัฒนา (49) ทิศทางการศึกษาไทย (50) Buddhism in Contemporary Thailand (พระพุทธศาสนาในประเทศไทยสมัยปัจจุบัน)

(51) วัดประยุรวงศาวาสกับราชนิกุลบุนนาค

• พ.ศ. 2547 (52) International Recognition of the Day of Vesak (วิสาขบูชา วันสำคัญสากล ของสหประชาชาติ) (53) มหาราชนักปฏิรูป

(54) พระพุทธศาสนา : การวิจัย

• พ.ศ. 2548 (55) ธรรมรักษาใจสู้ภัยสึนามิ (56) อานุภาพพระปริตร (57) พุทธวิธีบริหาร (58) การเผยแผ่เชิงรุก
• พ.ศ. 2549 (59) พุทธทาส บุคคลสำคัญของโลก (60) พระพุทธศาสนากับความสมานฉันท์แห่งชาติ (61) Dharma for Love and Marriage (ธรรมกับความรักและการแต่งงาน)
• พ.ศ. 2550 (62) เยือนสยามนิกายในศรีลังกา
• พ.ศ. 2550 (63) พระบรมสารีริกธาตุที่วัดประยุรวงศาวาสวรวิหาร
• พ.ศ. 2551 (64) สาระนโยบายพระสอนศีลธรรมในโรงเรียน (65) สืบสานตำนานสาริกาป้อนเหยื่อ (66) ทำอย่างไรจึงเรียนเก่ง (67) สืบสานตำนานสาริกาป้อนเหยื่อ (68) หลักการและวิธีการเทศนา

แสดงพระธรรมเทศนา

• พระธรรมเทศนา ว่าด้วยการกำจัดมลทิน
• พระธรรมเทศนา จิตนิคหกถา ว่าด้วยการข่มจิต
• พระธรรมเทศนา อเวรกถา ว่าด้วยการไม่จองเวร
• พระธรรมเทศนา สุจริตธรรมกถา

บรรยาย-ปาฐกถา

• ความขัดแย้งในสังคมไทย
• ปาฐกถาธรรม เรื่อง "ธรรมาธิปไตย"
• ปาฐกถาธรรมหัวข้อเรื่อง "ดวงตาเห็นธรรม"
• ภัยคุกคามพระพุทธศาสนา

บันทึกวีดิทัศน์

• "ทิศทางการสอนศีลธรรมในยุคปัจจุบัน"
• พระธรรมโกศาจารย์ เยือนสหภาพพม่า ถวายสมณศักดิ์ที่ อัคคมหาสัทธัมมโชติกะธชะ แก่พระธรรมโกศาจารย์
• พระธรรมโกศาจารย์ เยือนประเทศอียิปต์ พบผู้นำศาสนาอิสลามอย่างเป็นทางการ นับเป็นประวัติศาสตร์ครั้งแรกของคณะสงฆ์ไทย

บทความจากสื่อสารมวลชน

• อธิการบดีมจร."จี้พระนักเผยแผ่อย่ามัวแต่จำวัด"
• วิสาขบูชาโลก ดึงคนเข้าใกล้ธรรม
• ปาฐกถาพระธรรมโกศาจารย์ ชี้ "งานวิจัยคุณธรรม" ใช้ประโยชน์ได้จริง

อ้างอิง

• "พระพรหมบัณฑิต". วัดประยุรวงศาวาส. 2558. สืบค้นเมื่อ 22 พฤศจิกายน 2558. {{cite web}}: ตรวจสอบค่าวันที่ใน: |accessdate= และ |date= (help)

ก่อนหน้า		พระพรหมบัณฑิต (ประยูร ธมฺมจิตฺโต)		ถัดไป
พระราชรัตนโมลี (นคร เขมปาลี)		อธิการบดีมหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย (พ.ศ. 2540 - พ.ศ. 2561)		พระธรรมวัชรบัณฑิต (สมจินต์ สมฺมาปญฺโญ)

ก่อนหน้า		พระพรหมบัณฑิต (ประยูร ธมฺมจิตฺโต)		ถัดไป
สมเด็จพระพุทธชินวงศ์ (สมศักดิ์ อุปสโม)		รักษาการแทนเจ้าคณะใหญ่หนกลาง (พ.ศ. 2561 - พ.ศ. 2563)		สมเด็จพระมหารัชมงคลมุนี (ธงชัย ธมฺมธโช)