433 รวมเข้าชม
433 รวมเข้าชม วิทยาลัยสงฆ์ร้อยเอ็ด มหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย
882 รวมเข้าชม
882 รวมเข้าชม วันอังคารที่ 22 พฤษภาคม พ.ศ.2564 เวลา 09.00 น. สำนักงานพระพุทธศาสนาจังหวัดมหาสารคาม ร่วมกับ วิทยาลัยสงฆ์มหาสารคาม มหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย ,สำนักงานทรัพยากรธรรมชาติและสิ่งแวดล้อมจังหวัดมหาสารคาม, ศูนย์ป่าไม้จังหวัดมหาสารคาม, องค์การบริหารส่วนตำบลคันธารราษฎร์ และหน่วยงานราชการภาคส่วนต่างๆ ได้ร่วมจัดโครงการปลูกต้นไม้เฉลิมพระเกียรติเนื่องในมหามงคลพระราชพิธีบรมราชาภิเษก “รวมใจไทย ปลูกต้นไม้ เพื่อแผ่นดิน” นำโดย พระครูสารกิจประยุต, ดร. รักษาการรองผู้อำนวยการฝ่ายกิจการนิสิต ได้เมตตาเป็นประธานในพิธี จุดธูปเทียนบูชาพระรัตนตรัยและกล่าวเปิดโครงการ, นางสาวเพ็ญประภา แพงไทย ผู้อำนวยการสำนักงานพระพุทธศาสนาจังหวัดมหาสารคาม ได้กล่าวรายงาน แจ้งวัตถุประสงค์และรายละเอียดของโครงการ สถานที่ปลูก วิทยาลัยสงฆ์มหาสารคาม มหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย โดยมีประเภทพันธ์ไม้ต่างๆ ได้แก่ ยางนา, ตะเคียน, พฤกษ์ และมะฮอกกานี รวมจำนวน 150 ต้น พร้อมทั้งได้บำรุงรักษาต้นรวงผึ้งบริเวณทางเข้าด้านหน้าวิทยาลัยสงฆ์มหาสารคาม มหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย จำนวน 68 ต้น โดยได้ทำการรดน้ำและใส่ปุ่ย ดูรูปภาพเพิ่มเติม>> The post โครงการปลูกต้นไม้เฉลิมพระเกียรติเนื่องในมหามงคลพระราชพิธีบรมราชาภิเษก “รวมใจไทย ปลูกต้นไม้ เพื่อแผ่นดิน” appeared first on วิทยาลัยสงฆ์มหาสารคาม. วิทยาลัยสงฆ์มหาสารคาม
1,068 รวมเข้าชม
1,068 รวมเข้าชม ชื่อผู้วิจัย: พระครูใบฎีกาทวีศักดิ์ นรินฺโท พระมหาสุภวิชญ์ ปภสฺสโร, ผศ. นายภาวิทย์ โพธิ์ตาทอง ส่วนงาน: มหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย วิทยาลัยสงฆ์เลย ปีงบประมาณ: ๒๕๖๒ ทุนอุดหนุนการวิจัย: มหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย บทคัดย่อ การวิจัยเรื่อง การพัฒนาวัดให้เป็นศูนย์กลางความรู้ชุมชนของวัดโพธิ์งาม บ้านติ้วน้อย ตำบลนาโป่ง อำเภอเมือง จังหวัดเลย มีวัตถุประสงค์เพื่อ๑) ศึกษารวบรวมภูมิปัญญาชาวบ้านของชุมชนวัดโพธิ์งาม บ้านติ้วน้อย ตำบลนาโป่ง อำเภอเมืองเลย จังหวัดเลย ๒) ศึกษาแนวทางการพัฒนาวัดให้เป็นศูนย์การเรียนรู้ของชุมชนวัดโพธิ์งาม บ้านติ้วน้อย ตำบลนาโป่ง อำเภอเมืองเลย จังหวัดเลย และ ๓) วิเคราะห์รูปแบบการเรียนรู้ของชุมชนของวัดโพธิ์งาม บ้านติ้วน้อย ตำบลนาโป่ง อำเภอเมือง จังหวัดเลย การวิจัยในครั้งนี้ใช้ระเบียบวิธีวิจัยเชิงคุณภาพ โดยการศึกษาเอกสารและการสัมภาษณ์ ผลการวิจัยพบว่า การเรียนรู้ของชุมชนและการถ่ายทอดหรือเผยแพร่ความรู้ของชุมชนวัดโพธิ์งาม บ้านติ้วน้อย จึงควรได้รับการสนับสนุนส่งเสริมให้มีการเรียนรู้ การจัดการความรู้ และปฏิบัติจริงในระดับชุมชนท้องถิ่น เพื่อประโยชน์ในการพัฒนาคน พัฒนาระบบงานของชุมชนท้องถิ่น ซึ่งจัดเป็นหน่วยทางสังคมที่มีความสำคัญต่อความเข้มแข็งต่อฐานรากของสังคมเป็นอย่างแท้จริง และการศึกษาเกี่ยวกับแนวทางการพัฒนาวัดให้เป็นศูนย์การเรียนรู้ชุมชนของวัดโพธิ์งาม แนวปฏิบัติในการดำเนินการจัดแหล่งการเรียนรู้ในวัดที่สอดคล้องต่อปัญหาและความต้องการของคนในชุมชน ๗ ด้าน ได้แก่ ๑) ด้านจุดมุ่งหมายและนโยบาย ๒) ด้านการบริหารจัดการแหล่งการเรียนรู้ในวัด ๓) ด้านบุคลากร ๔) ด้านกิจกรรมที่วัดจัดเพื่อเสริมลร้างการเรียนรู้ตลอดชีวิต ๕) ด้านการมีส่วนร่วมของประชาชน ๖) ด้านการสร้างภาคีกับแหล่งการเรียนรู้ ๗) ด้านการได้รับการสนับสนุนจากภาครัฐ คำสำคัญ : ภูมิปัญญาท้องถิ่นหรือภูมิปัญญาชาวบ้าน, ปราชญ์ชาวบ้าน, นวัตกรรมภูมิปัญญา, การพัฒนาวัด Research Title: The Development of The Temple as a Community
692 รวมเข้าชม
692 รวมเข้าชม วิทยาลัยสงฆ์ร้อยเอ็ด มหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย
311 รวมเข้าชม
311 รวมเข้าชม วิทยาลัยสงฆ์นครสวรรค์ สังกัดมหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย วิทยาเขตนครสวรรค์ ได้ประกาศรับสมัครพระภิกษุ สามเณรและบุคคลทั่วไปเข้าศึกษาในระดับปริญญาตรี (รอบ ๓) ประจำปีการศึกษา ๒๕๖๔ บัดนี้ วิทยาลัยสงฆ์นครสวรรค์ สังกัดมหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย วิทยาเขตนครสวรรค์ ได้ตรวจสอบคุณสมบัติของผู้สมัคร พร้อมทั้งเอกสารหลักฐานต่าง ๆ เป็นที่เรียบร้อยแล้ว จึงประกาศรายชื่อผู้มีสิทธิ์สอบ (รอบ ๓) ประจำปีการศึกษา ๒๕๖๔ ดังต่อไปนี้ ประกาศรายชื่อผู้มีสิทธิ์สอบ-รอบที่-3มจร วิทยาเขตนครสวรรค์
883 รวมเข้าชม
883 รวมเข้าชม สาขาวิชาการจัดการเชิงพุทธ The post ประกาศรายชื่อผู้มีสิทธิสอบสัมภาษณ์ หลักสูตรพุทธศาสตรบัณฑิต สาขาวิชาการจัดการเชิงพุทธ ปีการศึกษา ๒๕๖๔ appeared first on วิทยาลัยสงฆ์ราชบุรี. วิทยาลัยสงฆ์ราชบุรี
709 รวมเข้าชม
709 รวมเข้าชม สาขาวิชาพระพุทธศาสนา The post ประกาศรายชื่อผู้มีสิทธิสอบสัมภาษณ์ หลักสูตรพุทธศาสตรบัณฑิต สาขาวิชาพระพุทธศาสนา ปีการศึกษา ๒๕๖๔ appeared first on วิทยาลัยสงฆ์ราชบุรี. วิทยาลัยสงฆ์ราชบุรี
464 รวมเข้าชม
464 รวมเข้าชม ผู้วิจัย : รองศาสตราจารย์พูนทรัพย์ เกตุวีระพงศ์ นางสายฝน อินศรีชื่น,นายธีรวัฒน์ จันทร์จำรัส พระมหาสิมรัตน์ สิริธัมโม ดร. มหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย วิทยาเขตแพร่ ปีงบประมาณ : 2562 ทุนอุดหนุนการวิจัย : มหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย บทคัดย่อ การวิจัยครั้งนี้เป็นการวิจัยเชิงคุณภาพ (Qualitative Research) โดยเน้นการวิจัยเชิงปฏิบัติการ (Action Research) และการวิจัยเชิงปริมาณ (Quantitative Research) ศึกษาวิจัยในเชิงเอกสาร (Documentary Research) โดยมีวัตถุประสงค์ของการวิจัยดังนี้ 1.เพื่อรวบรวมวิเคราะห์การจัดการองค์ความรู้อาหารพื้นบ้านยอดนิยมตามหลักโภชนาการเพื่อเสริมสร้างสุขภาพของผู้สูงอายุเขตภาคเหนือตอนบน2.เพื่อพัฒนาการจัดการองค์ความรู้อาหารพื้นบ้านยอดนิยมตามหลักโภชนาการเพื่อเสริมสร้างสุขภาพของผู้สูงอายุ3.เพื่อประเมินผลการจัดการองค์ความรู้อาหารพื้นบ้านยอดนิยมตามหลักโภชนาการเพื่อเสริมสร้างสุขภาพของผู้สูงอายุเขตภาคเหนือตอนบน พื้นที่ในการเก็บข้อมูล 4 จังหวัด คือ แพร่ ลำปาง พะเยาและเชียงรายเครื่องมือที่ใช้ในการวิจัย แบบสอบถาม (questionnaire) แบบสัมภาษณ์เชิงลึก (In-depth Interview )การสนทนากลุ่ม(Focus Groups Discussion) กลุ่มตัวอย่างจำนวน 212 คน ผลการวิจัย พบว่า 1. ผลของการศึกษารวบรวมวิเคราะห์การจัดการองค์ความรู้อาหารพื้นบ้านยอดนิยมตามหลักโภชนาการเพื่อเสริมสร้างสุขภาพของผู้สูงอายุเขตภาคเหนือตอนบน พบว่า ในอดีตการจัดการความรู้ผู้คนในท้องถิ่นล้านนาตอนบนได้รับการถ่ายทอดองค์ความรู้มาอย่างยาวนานในเชิงประจักษ์และเรียนรู้วิธีการปรุงอาหารจากบรรพบุรุษส่งต่อรุ่นสู่รุ่น จากงานประเพณีวิถีชุมชน และการบอกต่อกันมา ในปัจจุบันการจัดการความรู้ คือ การอบรม แผ่นป้ายโปสเตอร์ คลิปวิดีโอเอกสารคู่มืออาหารพื้นบ้าน จากคำบอกเล่า การทดลองเชิงปฏิบัติการเมนูยอดนิยม การได้รับองค์ความรู้จากหน่วยงานภาครัฐ ผ่านสื่อ ในท้องถิ่น ผ่านสื่อออนไลน์ทางสังคมยุคใหม่ 2. ผลการศึกษาการพัฒนาการจัดการองค์ความรู้อาหารพื้นบ้านยอดนิยมตามหลักโภชนาการเพื่อเสริมสร้างสุขภาพของผู้สูงอายุ ข้อมูลเชิงคุณภาพ พบว่า จากการเพิ่มความรู้ ผู้สูงอายุ มีประสบการณ์ และมีพื้นฐานกิจกรรมอาหารพื้นบ้านในแต่ละท้องถิ่น ทำให้รู้จักเกี่ยวกับอาหารพื้นบ้านมีกี่ชนิดชนิด เป็นเมนูประจำพื้นบ้านมีประโยชน์และหาได้ง่ายในท้องถิ่น นอกจากนี้ทำให้รู้เรื่องว่าอาหารพื้นบ้านมีความสำคัญเกี่ยวกับสุขภาพของผู้สูงอายุและคนวัยอื่นๆ เกิดความตระหนักเข้าใจตัดสินใจเลือกรับประทานอาหารพื้นบ้าน ทำให้เกิดการเรียนรู้ข้อมูลอาหารพื้นบ้านที่ดีต่อสุขภาพมากขึ้น และทำให้รู้จักคิด บอกต่อถึงสรรพคุณ และทำอย่างต่อเนื่อง ผลการวิเคราะห์เปรียบเทียบความรอบรู้เกี่ยวกับอาหารพื้นบ้านยอดนิยมที่ส่งเสริมสุขภาพในผู้สูงอายุก่อนได้รับกิจกรรมการจัดการองค์ความรู้อาหารพื้นบ้านส่งเสริมสุขภาพผู้สูงอายุและหลังการได้รับกิจกรรมความรู้ พบว่า หลังได้รับกิจกรรมการจัดการองค์ความรู้อาหารพื้นบ้านส่งเสริมสุขภาพผู้สูงอายุ มีความรอบรู้ ดีกว่าก่อนการได้รับกิจกรรมการจัดการองค์ความรู้อาหารพื้นบ้านส่งเสริมสุขภาพผู้สูงอายุอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ .05 ส่วนผลการวิเคราะห์ความพึงพอใจ
282 รวมเข้าชม
282 รวมเข้าชม ผู้วิจัย: นางสาวปิยฉัตร ดีสุวรรณ โรงพยาบาลแพร่ นางสาวน้ำทิพย์ จองศิริ โรงพยาบาลแพร่ ดร.สุรางค์รัตน์ พ้องพาน มหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์ ศูนย์ลำปาง ดร.พัชรินทร์ คำนวล โรงพยาบาลพะเยา ดร.ภมรศรี ศรีวงศ์พันธ์ มหาวิทยาลัยแม่ฟ้าหลวง จังหวัดเชียงราย ผศ.นวัชโรจน์ อินเต็ม มหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรณราช วิทยาลัย วิทยาเขตแพร่ บทคัดย่อ การวิจัยครั้งนี้มีวัตถุประสงค์ เพื่อพัฒนาเมนูอาหารพื้นบ้านยอดนิยมให้มีคุณค่าทางโภชนาการเหมาะสมกับผู้สูงอายุกลุ่มเสี่ยงและกลุ่มป่วยโรคไม่ติดต่อเรื้อรัง และประเมินประสิทธิผลของเมนูอาหาร ต่อสภาวะสุขภาพของผู้สูงอายุ กลุ่มเสี่ยงและกลุ่มป่วยโรคไม่ติดต่อเรื้อรัง รูปแบบ การวิจัยเป็นเชิงคุณภาพและการทดลองในชุมชน เครื่องมือที่ใช้ในกระบวนการเชิงคุณภาพ ได้แก่ การประชุมกลุ่มย่อยกับผู้เชี่ยวชาญด้านโภชนาการ ผู้เชี่ยวชาญด้านการดูแลสุขภาพผู้สูงอายุ จำนวน 16 ท่าน และการสัมภาษณ์เชิงลึกกับอาสาสมัครผู้สูงอายุ ในพื้นที่จังหวัดแพร่ จำนวน 10 ท่าน ที่มาร่วมประกอบอาหาร เพื่อประเมินความพึงพอใจด้านรสชาติ และความยากง่ายในการประกอบอาหาร ผลของการพัฒนา ได้คู่มือเมนูอาหารพื้นบ้าน “10 อย่างอาหารเหนือ เพื่อสุขภาพผู้สูงอายุ” ส่วนการทดลองในชุมชน ดำเนินการในพื้นที่จังหวัดแพร่, จังหวัดพะเยา, จังหวัดลำปาง และจังหวัดเชียงราย กลุ่มตัวอย่างเป็นผู้สูงอายุ กลุ่มเสี่ยงหรือป่วยเป็นโรคเบาหวาน ความดันโลหิตสูง ไขมันในเลือดสูงหรืออ้วน ข้อใดข้อหนึ่ง หรือมากกว่าหนึ่งข้อ จำนวนทั้งหมด 319 คน แบ่งเป็นกลุ่มทดลอง 163 คน และกลุ่มควบคุม 156 คน ทั้งสองกลุ่มได้รับสุขศึกษาเรื่อง การดูแลสุขภาพตามหลัก 3อ 2ส (อาหาร ออกกำลังกาย อารมณ์ และหลีกเลี่ยงบุหรี่และสุรา) แต่กลุ่มทดลองจะได้รับคู่มือเมนูอาหารนำไปปฏิบัติในชีวิตประจำวัน หลังเข้ากิจกรรมเป็นเวลา 1
740 รวมเข้าชม
740 รวมเข้าชม ผู้วิจัย: พระครูวิมลศิลปกิจ (เรืองฤทธิ์ แก้วเปียง), ผศ.ดร., นายศุภกร ณ พิกุล, นางอมลณัฐ กันทะสัก, พระอธิการสุชาติ เครือน้อย, ผศ.ดร.สมหวัง อินทร์ไชย, พระครูสุธีสุตสุนทร (สมพงษ์ พอกพูน), ดร., ผศ.จำเริญ ฐานันดร, ผศ.ดร.ปฏิพันธ์ อุทยานุกุล, ดร.สหัทยา สิทธิวิเศษ และ นายอานุรักษ์ สาแก้ว, ส่วนงาน: มหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย วิทยาลัยสงฆ์เชียงราย ปีงบประมาณ: ๒๕๖๒ ทุนอุดหนุนการวิจัย: มหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย บทคัดย่อ การศึกษาวิจัยเรื่องนี้ มีวัตถุประสงค์ (๑) เพื่อพัฒนางานศิลป์พิมพ์ลายเวียงกาหลงบนวัสดุที่หลากหลาย (๒) เพื่อศึกษาการบริหารจัดการพื้นที่ทางวัฒนธรรมเวียงกาหลงโดยกระบวนการมีส่วนร่วมของภาคีชุมชน และ (๓) เพื่อสร้างศูนย์การเรียนรู้ศิลปะเวียงกาหลงด้วยนวัตกรรมใหม่นำไปสู่เป้าหมายอาชีพที่ยั่งยืน เป็นการวิจัยเชิงปฏิบัติการ จึงดำเนินการวิจัยแบบผสมผสาน ประชากรเป็นกลุ่มผู้ให้ข้อมูลสำคัญ ๓๐ รูป/คน เครื่องมือที่ใช้ในการวิจัย คือ แบบสัมภาษณ์เชิงลึก แบบสังเกตแบบมีส่วนร่วม และแบบบันทึกการประชุมกลุ่มย่อย และแบบประเมินผลก่อนและหลังการอบรม ผลการศึกษาวิจัยพบว่า ในภาพรวม มีศิลปะลวดลายเวียงกาหลง ๔ กลุ่มใหญ่ๆ มากกว่า ๕๐ ลาย โดยสามารถนำศิลปะลายเวียงกาหลงเหล่านั้นมาพัฒนาสร้างสรรค์ให้เป็นศิลปะร่วมสมัยอย่างน้อย ๗ แบบ ได้แก่ ศิลปะดอกบัวบาน ศิลปะปลาคู่สำราญธารา ศิลปะบัวบูชาพระพุทธองค์ ศิลปะกิเลนดงน้อมกายา ศิลปะไก่ฟ้าพญาไพร ศิลปะพญาหงส์ใหญ่รวมพลกา และศิลปะลายนานาในบัวตูม แล้วนำไปลงบนวัสดุอื่นๆ ได้อย่างหลากลายที่นอกเหนือจากเครื่องปั้นดินเผา เช่น ร่ม ย่ามพระสงฆ์ เสื้อผ้า กระดาษฉากประดับ ผ้าฉากประดับ เป็นต้น โดยสร้างเครือข่ายความร่วมมือระหว่างหน่วยงานการศึกษากับหน่วยงานทั้งภาครัฐและเอกชนในเขตพื้นที่ทางวัฒนธรรมเวียงกาหลง อำเภอเวียงป่าเป้า จังหวัดเชียงราย สำหรับการพัฒนาเชิงพื้นที่อย่างยั่งยืนผ่านศิลปะและวัฒนธรรมของชุมชน สร้างพื้นที่ทางวัฒนธรรมสำหรับการอนุรักษ์ และนำไปสู่การสร้างผู้ประกอบการทางวัฒนธรรมในเขตพื้นที่ทางวัฒนธรรมเวียงกาหลง อำเภอเวียงป่าเป้า
852 รวมเข้าชม
852 รวมเข้าชม ผู้วิจัย: ดร.รุ่งสุริยา หอมวัน, พระมหาถนอม อานนฺโท (ชิดรัมย์), ดร. และ ดร.ธนันต์ชัย พัฒนะสิงห์ ส่วนงาน: มหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย วิทยาลัยสงฆ์บุรีรัมย์ ปีงบประมาณ: ๒๕๖๒ ทุนอุดหนุนการวิจัย: มหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย บทคัดย่อ การวิจัยครั้งนี้มีวัตถุประสงค์ คือ ๑) เพื่อศึกษาประวัติศาสตร์และศิลปวัฒนธรรมแบบบายน ๒) เพื่อพัฒนาศูนย์การเรียนรู้ศิลปวัฒนธรรมแบบบายนในจังหวัดบุรีรัมย์ ดำเนินการโดยวิธีวิจัยเชิงคุณภาพ ประชากรคือปราสาทขอมศิลปะแบบบายนในเขตจังหวัดบุรีรัมย์ จำนวน ๖ แห่ง เครื่องมือที่ใช้ในการเก็บรวบรวมข้อมูลเป็นแบบสัมภาษณ์ที่ผู้วิจัยสร้างขึ้นเอง ผลการวิจัย พบว่า ๑. จารึกปราสาทบายน ในจารึกปราสาทบายนพบที่ปราสาทบายนมี ๔ หลัก ในจำนวนนั้นมีอยู่ ๒ หลักที่มีเนื้อความกล่าวถึงการประดิษฐานพระชัยพุทธมหานาถในเมืองซึ่งน่าจะหมายถึงชื่อเมืองในภาคกลางของไทย เมืองดังกล่าวยังมีชื่อปรากฏอยู่ในจารึกปราสาทพระขรรค์ด้วยคือ จารึกหลักที่ ๒๙๓ ที่โคปุระด้านตะวันออก ทิศเหนือกล่าวถึงการประดิษฐานพระชัยพุทธมหานาถในเมืองศรีชัยราชบุรี ซึ่งน่าจะหมายถึงเมืองราชบุรีและยังกล่าวถึงการมีพระโภษัชคุรุโวฑูรยประภา ณ เมืองนี้ ซึ่งพระโภษัชยคุรุไวฑูรยประภานี้ เป็นเทพเจ้าแห่งการรักษาโรค ซึ่งพระเจ้าชัยวรมันที่ ๗ ทรงนิยมสร้างไว้คู่กับอโรคยาศาลเพื่อให้ทรงบำบัดรักษาผู้ป่วย และจารึกหลักที่ ๒๙๓ ที่โคปุระด้านตะวันออก ทิศเหนือเนื้อความกล่าวถึงการประดิษฐานพระชัยพุทธมหานาถในเมืองศรีชัยวัชรปุระ ซึ่งน่าจะหมายถึงเมืองเพชรบุรีและยังกล่าวถึงการมีพระโภษัชยคุรุไวฑูรประภา ณ เมืองนี้ เช่นเดียวกัน ส่วนศิลปะแบบบายนที่พบในจังหวัดบุรีรัมย์ มี ๖ แห่ง ประกอบด้วย ๑) วิหาร ๒ หลัง ที่ปราสาทพนมรุ้ง คือวิหารใต้ และวิหารเหนือ ๒) ปราสาทหนองปล่อง อยู่ที่ ต.หนองปล่อง อ.ชำนิ ๓) ปราสาทบ้านโคกปราสาท (โคกงิ้ว) อยู่ที่บ้านโคกงิ้ว ต.ปะคำ อ.ปะคำ
