Category: ข่าวกิจกรรมส่วนภูมิภาค

 599 รวมเข้าชม

 599 รวมเข้าชม ผู้วิจัย:              พระครูวิมลศิลปกิจ (เรืองฤทธิ์ แก้วเปียง), ผศ.ดร.,                      นายศุภกร ณ พิกุล, นางอมลณัฐ กันทะสัก,                      พระอธิการสุชาติ เครือน้อย, ผศ.ดร.สมหวัง อินทร์ไชย,                      พระครูสุธีสุตสุนทร (สมพงษ์ พอกพูน), ดร.,                      ผศ.จำเริญ ฐานันดร,  ผศ.ดร.ปฏิพันธ์ อุทยานุกุล,                      ดร.สหัทยา สิทธิวิเศษ  และ นายอานุรักษ์ สาแก้ว, ส่วนงาน:   มหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย วิทยาลัยสงฆ์เชียงราย ปีงบประมาณ:     ๒๕๖๒ ทุนอุดหนุนการวิจัย:      มหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย บทคัดย่อ              การศึกษาวิจัยเรื่องนี้ มีวัตถุประสงค์ (๑) เพื่อพัฒนางานศิลป์พิมพ์ลายเวียงกาหลงบนวัสดุที่หลากหลาย (๒) เพื่อศึกษาการบริหารจัดการพื้นที่ทางวัฒนธรรมเวียงกาหลงโดยกระบวนการมีส่วนร่วมของภาคีชุมชน และ (๓) เพื่อสร้างศูนย์การเรียนรู้ศิลปะเวียงกาหลงด้วยนวัตกรรมใหม่นำไปสู่เป้าหมายอาชีพที่ยั่งยืน เป็นการวิจัยเชิงปฏิบัติการ จึงดำเนินการวิจัยแบบผสมผสาน ประชากรเป็นกลุ่มผู้ให้ข้อมูลสำคัญ ๓๐ รูป/คน  เครื่องมือที่ใช้ในการวิจัย คือ แบบสัมภาษณ์เชิงลึก แบบสังเกตแบบมีส่วนร่วม และแบบบันทึกการประชุมกลุ่มย่อย และแบบประเมินผลก่อนและหลังการอบรม ผลการศึกษาวิจัยพบว่า              ในภาพรวม มีศิลปะลวดลายเวียงกาหลง ๔ กลุ่มใหญ่ๆ มากกว่า ๕๐ ลาย โดยสามารถนำศิลปะลายเวียงกาหลงเหล่านั้นมาพัฒนาสร้างสรรค์ให้เป็นศิลปะร่วมสมัยอย่างน้อย ๗ แบบ ได้แก่ ศิลปะดอกบัวบาน ศิลปะปลาคู่สำราญธารา ศิลปะบัวบูชาพระพุทธองค์ ศิลปะกิเลนดงน้อมกายา ศิลปะไก่ฟ้าพญาไพร ศิลปะพญาหงส์ใหญ่รวมพลกา และศิลปะลายนานาในบัวตูม แล้วนำไปลงบนวัสดุอื่นๆ ได้อย่างหลากลายที่นอกเหนือจากเครื่องปั้นดินเผา เช่น ร่ม ย่ามพระสงฆ์ เสื้อผ้า กระดาษฉากประดับ ผ้าฉากประดับ เป็นต้น โดยสร้างเครือข่ายความร่วมมือระหว่างหน่วยงานการศึกษากับหน่วยงานทั้งภาครัฐและเอกชนในเขตพื้นที่ทางวัฒนธรรมเวียงกาหลง อำเภอเวียงป่าเป้า จังหวัดเชียงราย สำหรับการพัฒนาเชิงพื้นที่อย่างยั่งยืนผ่านศิลปะและวัฒนธรรมของชุมชน สร้างพื้นที่ทางวัฒนธรรมสำหรับการอนุรักษ์ และนำไปสู่การสร้างผู้ประกอบการทางวัฒนธรรมในเขตพื้นที่ทางวัฒนธรรมเวียงกาหลง อำเภอเวียงป่าเป้า

 734 รวมเข้าชม

 734 รวมเข้าชม วิทยาลัยสงฆ์ร้อยเอ็ด มหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย

 750 รวมเข้าชม

 750 รวมเข้าชม ผู้วิจัย: พระครูสุธีสุตสุนทร (สมพงษ์ พอกพูน),ดร., ผศ.ดร. สมหวัง อินทร์ไชย, ผศ. จำเริญ ฐานันดร, ผศ.ดร. สหัทยา สิทธิวิเศษ, ผศ.ดร. ปฎิพันธ์ อุทยานุกุล, อานุรักษ์ สาแก้ว ชื่อผู้วิจัย:          พระครูสุธีสุตสุนทร (สมพงษ์ พอกพูน), ดร.,                      ผศ. ดร. สมหวัง อินทร์ไชย                      ผศ. จำเริญ ฐานันดร,                      ผศ. ดร.สหัทยา สิทธิวิเศษ,                      ผศ. ดร.ปฏิพันธ์ อุทยานุกูล และ                      นายอานุรักษ์ สาแก้ว ส่วนงาน:           มหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย วิทยาลัยสงฆ์เชียงราย ปีงบประมาณ:      ๒๕๖๒ ทุนอุดหนุนการวิจัย:  มหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย บทคัดย่อ          งานวิจัยเรื่องการบริหารจัดการพื้นที่ทางวัฒนธรรมเวียงกาหลงโดยกระบวนการมีส่วนร่วมของภาคีชุมชน มีวัตถุประสงค์ คือ      เพื่อจัดทำแผนที่ทางวัฒนธรรมในเขตพื้นที่ทางวัฒนธรรมเวียงกาหลง อำเภอเวียงป่าเป้า จังหวัดเชียงราย สร้างพื้นที่ทางวัฒนธรรมสำหรับการอนุรักษ์ และนำไปสู่การสร้างผู้ประกอบการทางวัฒนธรรมในเขตพื้นที่ทางวัฒนธรรมเวียงกาหลง อำเภอเวียงป่าเป้า จังหวัดเชียงราย และเพื่อสร้างเครือข่ายความร่วมมือระหว่างหน่วยงานการศึกษากับหน่วยงานทั้งภาครัฐและเอกชนในเขตพื้นที่ทางวัฒนธรรมเวียงกาหลง อำเภอเวียงป่าเป้า จังหวัดเชียงราย สำหรับการพัฒนาเชิงพื้นที่อย่างยั่งยืนผ่านศิลปะและวัฒนธรรมของชุมชน เป็นการวิจัยแบบผสมผสาน (Mix method) ทั้งเชิงคุณภาพ (Qualitative Research) การวิจัยในเชิงเอกสาร (Documentary Research) และการวิจัยเชิงปฏิบัติการ (Action Research) มีผู้ให้ข้อมูลสำคัญ (Key-Informant) ที่เป็นตัวแทนขององค์กรปกครองส่วนท้องถิ่น องค์กรภาครัฐ กลุ่มศิลปะเวียงกาหลง ผู้บริการสถานศึกษา ผู้นำชุมชน ผู้ประกอบการวิสาหกิจชุมชน นักประวัติศาสตร์ ปราชญ์ท้องถิ่น ผู้นำทางศาสนา นักท่องเที่ยว ชาวบ้าน เยาวชน และผู้เกี่ยวข้องอื่นๆ ผลวิจัย พบว่า              การจัดทำแผนที่ทางวัฒนธรรมเวียงกาหลง

 644 รวมเข้าชม

 644 รวมเข้าชม ผู้วิจัย: พระครูสังฆรักษ์บุญเสริม กิตฺติวณฺโณ,ดร., รศ.รวีโรจน์ ศรีคำภา, ดร.กาญจนา ดำจุติ, นางคุณญา แก้วทันคำ ชื่อรายงานการวิจัย:      อาหารพื้นบ้าน : กระบวนการจัดการตามหลักโภชนาการเพื่อสร้างเสริม                                 สุขภาพผู้สูงอายุเขตภาคเหนือตอนบน ผู้วิจัย:                     พระครูสังฆรักษ์บุญเสริม กิตฺติวณฺโณ,ดร., รศ.รวีโรจน์ ศรีคำภา,                              ดร.กาญจนา ดำจุติ และนางคุณญา แก้วทันคำ ส่วนงาน:                    มหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย วิทยาเขตแพร่ ปีงบประมาณ:           2562 ทุนอุดหนุนการวิจัย:      มหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย บทคัดย่อ     การวิจัยครั้งนี้มีวัตถุประสงค์ 1) เพื่อศึกษาองค์ความรู้และคุณค่าตามหลักโภชนาการอาหารพื้นบ้านยอดนิยมเพื่อเสริมสร้างสุขภาพของผู้สูงอายุเขตภาคเหนือตอนบน 2) เพื่อพัฒนาอาหารพื้นบ้านยอดนิยมตามหลักโภชนาการเพื่อเสริมสร้างสุขภาพของผู้สูงอายุเขตภาคเหนือตอนบน 3) เพื่อศึกษาการจัดการองค์ความรู้อาหารพื้นบ้านยอดนิยมเพื่อเสริมสร้างสุขภาพของผู้สูงอายุเขตภาคเหนือตอนบน และ 4) เพื่อเสนอเป็นนโยบายสาธารณะต่อองค์กรภาครัฐและภาคเอกชนของอาหารพื้นบ้านยอดนิยมต่อการเสริมสร้างสุขภาพของผู้สูงอายุเขตภาคเหนือตอนบน เป็นการวิจัยแบบผสมผสาน (mixed methods research) ทั้งในเชิงคุณภาพ (Qualitative Research) เชิงปริมาณ (Quantitative Research) และการวิจัยเชิงทดลองในชุมชน (Community trial)   ในภาคสนาม ซึ่งคณะวิจัยได้ทำการเก็บข้อมูลจากปฐมภูมิจากการสัมภาษณ์เชิงลึก จากการแจกแบบสอบถามผู้ให้ข้อมูลหลัก และการสนทนากลุ่มย่อย และการวิจัยเชิงทดลอง โดยการนำผลการศึกษาจากเชิงคุณภาพและ เชิงบรรยายมาทดลองใช้กับกลุ่มตัวอย่างในการศึกษาในชุมชน (Community trial)  และข้อมูลจากทุติยภูมิจากเอกสารที่ได้รับจากหน่วยงานที่เกี่ยวข้อง จากนั้นจึงทำการวิเคราะห์ข้อมูลเชิงเนื้อหา (Content Analyses) วิเคราะห์เชิงปริมาณ (Quantitative Analyses) ผลการวิจัยพบว่า           1. องค์ความรู้และคุณค่าตามหลักโภชนาการอาหารพื้นบ้านยอดนิยมเพื่อเสริมสร้างสุขภาพของผู้สูงอายุเขตภาคเหนือตอนบนนั้น ได้องค์ความรู้ 3 ประการ คือ 1) ด้านการประกอบอาหารพื้นบ้าน 2) ด้านด้านคุณค่าของอาหารตามหลักโภชนาการ และ 3) ด้านรักษาโรคให้กับผู้สูงอายุ ในการประกอบอาหารพื้นบ้านยอดนิยม เกิดจากบรรพบุรุษ จากเพื่อนบ้าน กิจกรรมในชุมชน และสื่อต่าง ๆ ส่วนคุณค่าอาหารพื้นบ้านยอดนิยมมีคุณค่าทางโภชนาการ เป็นสมุนไพร ซึ่งแต่ละชนิดมีสรรพคุณทางยาที่แตกต่างกัน 

 690 รวมเข้าชม

 690 รวมเข้าชม จังหวัดประจวบคีรีขันธ์ จังหวัดเพชรบุรี จังหวัดราชบุรี จังหวัดสมุทรสงคราม The post เรื่องแจ้งการโอนนิตยภัตพระสอนศีลธรรม งวดที่ 14 ปีงบประมาณ 2564 (ประจำเดือนเมษายน 64 ครั้งที่ 2) appeared first on วิทยาลัยสงฆ์ราชบุรี. วิทยาลัยสงฆ์ราชบุรี

 672 รวมเข้าชม

 672 รวมเข้าชม ผู้วิจัย: มานิตย์ โกวฤทธิ์, ประเสริฐ บุปผาสุข บทคัดย่อ การวิจัยครั้งนี้ มีวัตถุประสงค์ ๓ ประการคือ (๑) เพื่อศึกษาการสร้างสรรค์ผลงานทางศิลปะในผนังพื้นที่สาธารณะของเมืองท่องเที่ยว (๒) เพื่อสร้างสรรค์ผลงานทางศิลปะเชิงพุทธสู่วิถีชุมชนในผนังพื้นที่สาธารณะในรูปแบบการสร้างภาพ ๓ มิติ ที่มีความเหมาะสมและสอดคล้องกับวัฒนธรรมท้องถิ่น (๓) เพื่อพัฒนาเมืองให้เป็นแหล่งท่องเที่ยวทางศิลปะ และแหล่งเรียนรู้เชิงศิลปวัฒนธรรม วิถีชุมชนแนวพุทธ ในรูปแบบที่มีเอกลักษณ์เฉพาะตน การวิจัยครั้งนี้เป็นการวิจัยเชิงปฏิบัติการ (Action Research)  โดยการสร้างสรรค์ผลงานทางศิลปะในรูปแบบการสร้างภาพสามมิติ (3D) บนผนังพื้นที่สาธารณะ จำนวน ๖ แห่ง ผลของการศึกษา พบว่า เมืองท่องเที่ยวทางศิลปะในญี่ปุ่นและในประเทศแถบยุโรปมีอิทธิพลต่อการสร้างสรรค์ผลงานทางศิลปะในผนังพื้นที่สาธารณะของเมืองท่องเที่ยวไทยปัจจุบัน เช่น ศิลปะแนวสตรีทอาร์ต เทศบาลนครลำปาง ศิลปะบนผนังชุมชน ศาลเจ้าแม่ลิ้มกอเหนี่ยง เมืองปัตตานี ศิลปะสตรีทอาร์ต “ถนนนางงาม” เทศบาลนครยะลา และศิลปะสตรีทอาร์ต เทศบาลนครสงขลา การสร้างสรรค์ผลงานทางศิลปะในผนังพื้นที่สาธารณะของเมืองท่องเที่ยวและการศึกษาประวัติศาสตร์ชุมชนและอัตลักษณ์ของท้องถิ่นนำไปสู่การสร้างสรรค์ผลงานทางศิลปะในรูปแบบภาพ ๓ มิติ (3D) จำนวน ๖ แห่ง คือ ๑. หมู่บ้านดอนไชย อำเภอเวียงสา จังหวัดน่าน ๒. หมู่บ้านป่าตาล อำเภอสันกำแพง จังหวัดเชียงใหม่ ๓. หมู่บ้านแม่สูนน้อย อำเภอฝาง จังหวัดเชียงใหม่ ๔. หมู่บ้านเหล่าพัฒนา อำเภอแม่สรวย จังหวัดเชียงราย ๕. หมู่บ้านทุ่งเสี้ยว อำเภอสันป่าตอง จังหวัดเชียงใหม่ ๖.หมู่บ้านบ้านดง อำเภอสันป่าตอง จังหวัดเชียงใหม่ การจัดกิจกรรมถ่ายทอดความรู้ด้านศิลปะ (Art Workshop) ได้แก่ เวทีเสวนาแลกเปลี่ยนเรียนรู้ระหว่างข้าราชการ นักวิชาการ ศิลปิน ผู้นำชุมชน และชาวบ้านในชุมชน การขับเคลื่อนผลงานศิลปะไปสู่การเป็นแหล่งท่องเที่ยว และการจัดกิจกรรม “ป้ายสี แต้มฝัน ปันจินตนาการ” เพื่อให้ความรู้ในเชิงปฏิบัติการด้านศิลปะภาพ ๓ มิติ (3D) แก่กลุ่มเยาวชน การใช้สื่อสารมวลชนและสื่อสารสนเทศเพื่อเผยแพร่ผลงานวิจัยและประชาสัมพันธ์แหล่งท่องเที่ยวของชุมชน คำสำคัญ: ศิลปะ, วิถีชุมชน,

 662 รวมเข้าชม

 662 รวมเข้าชม ผู้วิจัย: นายสิทธิชัย อุ่นสวน บทคัดย่อ              การวิจัยนี้มีวัตถุประสงค์ เพื่อศึกษาระบบภูมิสารสนเทศของแหล่งท่องเที่ยวในจังหวัดน่าน เพื่อพัฒนาระบบภูมิสารสนเทศของแหล่งท่องเที่ยวในจังหวัดน่าน และเพื่อวิเคราะห์ระบบภูมิสารสนเทศของแหล่งท่องเที่ยวในจังหวัดน่าน เป็นการวิจัยเชิงคุณภาพใช้เทคนิควิจัยเชิงปฏิบัติการแบบมีส่วนร่วม เลือกพื้นวิจัยแบบเจาะจง  เก็บข้อมูลจากกลุ่มพระสงฆ์ ผู้นำชุมชนและตัวแทนองค์กร/หน่วยงานที่เกี่ยวข้องกับการจัดการท่องเที่ยว นักท่องเที่ยวที่เป็นกรณีศึกษา  และบุคคลผู้ที่เกี่ยวข้องกับกิจกรรมการท่องเที่ยว 15 แห่งๆ ละ 3 รูป/คน และนักพัฒนาระบบฐานข้อมูลสารสนเทศที่มีความชำนาญเฉพาะด้าน 3 คน ตัวแทนการจัดการท่องเที่ยวจังหวัดน่าน 2 คน ดังนั้น ผู้วิจัยจะใช้เป็นผู้ให้ข้อมูลในการศึกษาทั้งหมด โดยใช้วิธีการประชุมกลุ่มย่อยและการสัมภาษณ์แบบเจาะลึก  (In-Depth Interview) รวมจำนวนทั้งสิ้น 50 รูป/คน  เครื่องมือสำหรับเก็บข้อมูลได้แก่แบบสัมภาษณ์เชิงลึกที่มีโครงสร้าง เก็บข้อมูลด้วยการสัมภาษณ์ตัวต่อตัว วิเคราะห์ข้อมูลด้วยการพรรณนา              ผลการวิจัยพบว่า  1. ระบบภูมิสารสนเทศของแหล่งท่องเที่ยวในจังหวัดน่าน เป็นระบบการเข้าถึงแหล่งท่องเที่ยวมีลักษณะการกระจายข้อมูล ไม่ได้รวมองค์ประกอบการบริการท่องเที่ยวที่สำคัญไว้ 2. การพัฒนาระบบภูมิสารสนเทศของแหล่งท่องเที่ยวในจังหวัดน่าน เป็นการจัดการกับระบบภูมิสารสนเทศของแหล่งท่องเที่ยวในจังหวัดน่านทั้งที่เป็นรูปภาพ แผนภาพและเส้นทางการเดินทางไปยังสถานที่ท่องเที่ยว รวมถึงสถานประกอบการด้านการท่องเที่ยวไว้ในระบบ 3. การใช้งานระบบภูมิสารสนเทศของแหล่งท่องเที่ยวจังหวัดน่าน เป็นระบบที่รวบรวมข้อมูลสถานที่ท่องเที่ยวและสถานประกอบการด้านการบริการการท่องเที่ยว เพื่อเอื้ออำนวยความสะดวกต่อนักท่องเที่ยวให้เข้าถึงข้อมูลได้อย่างสะดวกและรวดเร็วตรงตามจุดประสงค์ของนักท่องเที่ยว Research Title :             Geo-informatics Development for Tourism in Nan Province Researchers :                Sittichai Ounsaun Department :                Mahachulalongkornrajavidyalaya University, Nan Buddhist College Fiscal Year :                  2562/2019 Research Scholarship Sponsor  :     Mahachulalongkornrajavidyalaya University ABSTRACT     The purpose of this research To study the geographic information system

 674 รวมเข้าชม

 674 รวมเข้าชม ผู้วิจัย: นเรศร์ บุญเลิศ บทคัดย่อ           วิจัยเชิงปฏิบัติการครั้งนี้ เรื่องการพัฒนารูปแบบเทคโนโลยีดิจิทัลสำหรับผู้สูงอายุด้วยพุทธบูรณาการขององค์กรปกครองส่วนท้องถิ่นในระยะยาว องค์ความรู้ที่เป็นผลการจัดการความรู้ในระดับชุมชนด้านการศึกษาเชิงสำรวจ ข้อมูลและวิธีการใช้ประโยชน์ของนวัตกรรมดิจิทัลชีวิตประจำวัดของผู้สูงอายุอย่างถูกต้องเหมาะสม การจัดการความรู้เพื่อใช้นวัตกรรมดิจิทัลโดยชุมชนมีส่วนร่วมเป็นการสร้างสุขภาวะที่ดีให้กับผู้สูงอายุ ในการพัฒนาแบบผสมผสานแหล่งความรู้ ภูมิปัญญาท้องถิ่น และแหล่งความรู้ใหม่ที่สำคัญที่นำไปสู่กระบวนการสร้างชุมชนให้เข้มแข็ง โดยใช้วิธีการศึกษาผสมผสานทั้งการสำรวจ ศึกษาเอกสาร ศึกษาแผนพัฒนาตำบล โดยการสนทนากลุ่มกับองค์กรปกครองส่วนท้องถิ่นและการสัมภาษณ์ จากกลุ่มผู้บริหารองค์การบริหารส่วนตำบล จำนวน ๑๐ คน ผู้สูงอายุ จำนวน ๗๐ คน ผู้เชี่ยวชาญด้านเทคโนโลยีดิจิทัล จำนวน ๑๐ คน ผู้เกี่ยวข้องจำนวน ๑๐ คน  โดยใช้วิธีการเจาะจงตามการศึกษาวิจัยจำนวน ๑๐๐ คน โดยใช้วิธีการเจาะจงตามการศึกษาวิจัย นำข้อมูลมาวิเคราะห์ใน ๒ ประเด็นที่ศึกษา           ผลการวิจัยพบว่า การศึกษาการพัฒนารูปแบบเทคโนโลยีดิจิทัลสำหรับผู้สูงอายุด้วยพุทธบูรณาการขององค์กรปกครองส่วนท้องถิ่นในระยะยาว การใช้ประโยชน์ของนวัตกรรมเทคโนโลยีดิจิทัลเพื่อสุขภาพสร้างความเข้มแข็งชุมชน จากสภาพองค์ความรู้ของเทคโนโลยีปัจจุบันด้านการใช้ประโยชน์ในด้านส่งผลให้การดูแลผู้สูงอายุในชุมชนไม่ได้นำมาใช้กับวิถีชีวิตของคนชุมชนความหลากหลายอย่างเหมาะสมกับสภาพของชุมชน การเรียนรู้วิถีชุมชน การพัฒนาเทคโนโลยีดิจิทัลสุขภาพสร้างความเข้มแข็งชุมชน การจัดกิจกรรมในระดับชุมชนจึงไม่เป็นรูปธรรมที่ชัดเจนในการพึ่งพาตนเอง Research Title:                       The Development of Digital Technology for the                                            Elderly with the Buddhist Integrationof Local                                            Government in the Long Run.     Researcher:                            Mr. Narate Bunloet Department:                          Mahachulalongkornrajavidyalaya University.                                            Buddhist Chiang Rai college, Fiscal year:                             2019 Research Scholarship Sponsor: Mahachulalongkornrajavidyalaya University.       ABSTRACT           This research The development of

 708 รวมเข้าชม

 708 รวมเข้าชม ผู้วิจัย: ทรงเดช ทิพย์ ชื่อรายงานการวิจัย:      โครงการย่อยที่ ๔  เรื่อง การพัฒนาเครือข่ายแหล่งท่องเที่ยววิถีศิลป์บน เส้นทางบ้านศิลปินล้านนา ผู้วิจัย:                      นายทรงเดช  ทิพย์ทอง นายมานิตย์ โกวฤทธิ์ นายศตวรรษ  หน่อแก้ว หน่วยงาน:                 มหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย วิทยาลัยสงฆ์เชียงราย ปีงบประมาณ:             ๒๕๖๒  ทุนอุดหนุนการวิจัย:      มหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย บทคัดย่อ การวิจัยครั้งนี้มี วัตถุประสงค์ ๓ ประการคือ ๑) เพื่อศึกษาการพัฒนาเส้นทางแหล่งท่องเที่ยวทางศิลปะของบ้านศิลปิน ๒) เพื่อวิเคราะห์ศักยภาพและความพร้อมในการพัฒนาบ้านศิลปินเป็นแหล่งเส้นทางท่องเที่ยว และ ๓) เพื่อพัฒนาเครือข่ายแหล่งท่องเที่ยววิถีศิลป์บนเส้นทางของบ้านศิลปินล้านนา โดยใช้การวิจัยเชิงปฏิบัติการ (Action Research)  กับกลุ่มเป้าหมาย คือ บ้านศิลปินในจังหวัดเชียงราย จำนวน ๑๕ แห่ง ผลของการศึกษา พบว่า เส้นทางแหล่งท่องเที่ยวทางศิลปะของบ้านศิลปิน มี ๓ เส้นทาง ๑๕ บ้านศิลปิน ดังนี้ ๑. เส้นทางหอศิลป์เวียงเชียงราย-เวียงชัย ๒. เส้นทางหอศิลป์แม่ลาว-พาน และ ๓. เส้นทางหอศิลป์แม่จัน-แม่สาย-เชียงแสน จากผลการดำเนินงานวิจัยควบคู่กับการพัฒนาเครือข่ายแหล่งท่องเที่ยววิถีศิลป์บนเส้นทางบ้านศิลปินล้านนาได้ก่อให้เกิดกิจกรรม “เปิดบ้านศิลปินเชียงราย” จำนวน ๓๐ หลัง ๑ หอศิลปะ และวัฒนธรรมอำเภอ เพื่อการท่องเที่ยวและส่งเสริมภาพลักษณ์ “เชียงรายเมืองศิลปะอย่างยั่งยืน” และการจัดทำเป็นแอปพลิเคชั่น (Application) บ้านศิลปิน ศักยภาพในการพัฒนาบ้านศิลปินเป็นแหล่งเส้นทางท่องเที่ยว มี ๓ ด้าน คือ ๑. ศักยภาพด้านศิลปิน  ๒. ศักยภาพด้านแหล่งเรียนรู้ และ ๓. ศักยภาพด้านสิ่งอำนวยความสะดวก, การพัฒนาความพร้อมของบ้านศิลปิน มี ๕ ด้าน คือ ๑. ความพร้อมด้านงบประมาณ  ๒. ความพร้อมด้านสถานที่  ๓. ความพร้อมด้านเส้นทาง ๔. ความพร้อมด้านศิลปิน

 628 รวมเข้าชม

 628 รวมเข้าชม ผู้วิจัย: ดร.สิรภพ สวนดง บทคัดย่อ รายงานวิจัยเรื่อง “รูปแบบการพัฒนาภูมิปัญญาและประเพณีเชิงพุทธกับการส่งเสริมการเรียนรู้ของประชาชนในเขตอีสานใต้” มีวัตถุประสงค์ ๑) เพื่อศึกษาสภาพทั่วไปและบริบทของภูมิปัญญาประเพณีทางพระพุทธศาสนาของประชาชนในเขตอีสานใต้ ๒) เพื่อศึกษาภูมิปัญญาประเพณีและการเรียนรู้ทางพระพุทธศาสนาของประชาชนที่ปรากฏอยู่ในเขตอีสานใต้ และ ๓) เพื่อเสนอรูปแบบการพัฒนาภูมิปัญญาและประเพณีเชิงพุทธกับการส่งเสริมการเรียนรู้ของประชาชนในเขตอีสานใต้ เป็นการวิจัยแบบคุณภาพและเชิงปฏิบัติการ โดยใช้วิธีการวิจัยสัมภาษณ์แบบลงพื้นที่วิจัย ผลจากการวิจัยพบว่า ภูมิปัญญาเป็นองค์ความรู้ของคนในชุมชนท้องถิ่น โดยมีการสั่งสมกันมาจากประสบการณ์ ระยะเวลาของการเรียนรู้อย่างต่อเนื่อง เป็นการดำรงชีวิตให้เข้ากับธรรมชาติ แล้วสืบต่อกันมาจนเป็นภูมิปัญญาประเพณีท้องถิ่นของประชาชนในอีสานใต้ และภูมิปัญญาประเพณีของประชาชนที่ปรากฏอยู่ในเขตอีสานใต้มีดังต่อไปนี้ คือ (๑) อำเภอโชคชัย จังหวัดนครราชสีมา ได้จัดกิจกรรมทำเทียนพรรษา เป็นการสร้างความสามัคคีทั้งบ้าน วัด โรงเรียน (บวร) ซึ่งจัดขึ้นเป็นประจำทุกปี (๒) อำเภอหนองหงส์ จังหวัดบุรีรัมย์ มีการจัดกิจกรรมบุญบั้งไฟ ซึ่งแสดงออกถึงการสักการบูชาจากความเชื่อเกี่ยวกับพิธีขอฝน หรือหน่วยงานที่เกี่ยวข้องได้ประกอบพิธีกรรมขึ้น (๓) อำเภอหนองบัวแดง จังหวัดชัยภูมิ มีกิจกรรมบุญกระธูป ชุมชนจัดกิจกรรมร่วมกันแสดงออกความเคารพศรัทธาต่อพระรัตนตรัย และ (๔) อำเภอท่าตูม จังหวัดสุรินทร์ มีการจัดกิจกรรมการบวชนาคช้างถือเป็นการสืบต่ออายุพระพุทธศาสนา รูปแบบการพัฒนาภูมิปัญญาและประเพณีเชิงพุทธกับการส่งเสริมการเรียนรู้ของประชาชนในเขตอีสานใต้ ผู้วิจัยได้ลงพื้นที่การวิจัยโดยการสัมภาษณ์ มี ๔ รูปแบบ คือ (๑) รูปแบบการส่งเสริมและการพัฒนาองค์ความรู้ของภูมิปัญญาและประเพณีเชิงพุทธ  มีการกำหนดสิ่งที่ต้องเรียนรู้ด้านประเพณี วัฒนธรรมและพิธีกรรม มีการสร้างและแสวงหาความรู้ มีกระบวนการทางความรู้ มีความคิดสร้างสรรค์ มีการจัดทำเป็นหนังสือเพื่อเป็นการพัฒนาให้เป็นลายลักษณ์อักษร เพื่อเป็นต้นแบบหรือต้นฉบับองค์ความรู้ เพื่อใช้ในการศึกษาค้นคว้าเป็นรูปแบบเดียวกันในท้องถิ่น  (๒) รูปแบบการส่งเสริมและการพัฒนาการถ่ายทอดภูมิปัญญาตามหลักศาสตร์สมัยใหม่ ซึ่งเป็นข้อมูลข่าวสารในชุมชน เพื่อการสร้างความสามัคคีหรือสร้างองค์ความรู้สมัยใหม่ให้แก่ชุมชน ให้ได้รับข้อมูลข่าวสารอย่างทั่วถึงรวดเร็ว การช่วยประสานงานที่เป็นประโยชน์ของความรู้ภูมิปัญญาประเพณีเชิงพุทธทั้งความรู้ดั้งเดิมและความรู้สมัยใหม่ในปัจจุบัน เพื่อผสมผสานให้ทันสมัย (๓) รูปแบบการส่งเสริมและการพัฒนาการสร้างเครือข่ายหน่วยงานที่เกี่ยวข้อง มีการฝึกอบรม เป็นการสร้างกระบวนการเรียนรู้ตามหลักการ วิธีการและได้มีความรู้เพิ่มเติม สร้างความสามัคคี มีการแลกเปลี่ยนเรียนรู้ ประสานงานที่ให้มีประสิทธิภาพ สามารถสร้างสรรค์ความรู้ ความคิดเห็นให้เป็นไปตามแบบอย่างจะเป็นแลกเปลี่ยนองค์ความรู้ และประสบการณ์ และหน่วยงานภายในองค์กร (๔) รูปแบบการส่งเสริมและการพัฒนาการสร้างจิตสำนึกอนุรักษ์ประเพณีทางพุทธศาสนา ต้องปฏิบัติตามหลักธรรมทางพระพุทธศาสนา เพื่อสอดคล้องกับการดำเนินชีวิตที่ดีงาม เป็นการสร้างความเจริญและความสุขให้ทั้งตนเองและสังคม อีกอย่างหนึ่งก็เป็นการการสร้างอาสาสมัครเพื่อนำไปสู่สังคมความร่วมมือในชุมชนและพัฒนาตามกระบวนการไปสู่ถึงเป้าหมายโดยการใช้ความรู้ ความเข้าใจ สร้างความตระหนักและความสำนึกในการเข้ามามีส่วนร่วม  Research Title:         The Development Model of

 536 รวมเข้าชม

 536 รวมเข้าชม Downloadวิทยาลัยสงฆ์ชัยภูมิ